Dnia 7 czerwca 2017 roku klasy 3B i 3D  udały się na wycieczkę edukacyjną do Oświęcimia, w którym znajduje się niemiecki zespół obozów koncentracyjnych. Wejście do obozu otwierała brama, na której widniał napis „Arbeit macht frei”, czyli praca czyni wolnym. Każdy, kto przekroczył tę bramę był skazany jedynie na śmierć i różne tortury. Na terenie Auschwitz I, niektóre bloki i budynki obozowe pełniły specjalne funkcje. W każdym z pomieszczeń znajdowały się liczne fotografie, przedstawiające ludzi w różnym wieku i w różnej sytuacji. Były także zdjęcia ukazujące pociągi przywożące ludzi, których czekała śmierć w komorach gazowych. Za jedną z szyb znajdowała się makieta przedstawiająca drogę ludzi skazanych na śmierć w komorach gazowych. Ludzie ci byli okłamywani. Mówiono im, że idą do kąpieli, a potem ich zabijano. W tym pomieszczeniu była jeszcze sterta puszek po trującym gazie (Cyklonie B, cyjanowodorze), którym duszono ludzi. Były tam również różnego rodzaju przedmioty codziennego użytku, umieszczone za ogromnymi szybami, m.in. sterty butów, okularów, torb podróżniczych podpisanych imieniem i nazwiskiem, garnków, szczoteczek i protez, a także strzępy włosów. Niektóre cele były tak małe, że zamknięci w niej więźniowie musieli stać przez całą noc, a rano wyruszyć do ciężkiej pracy. Byliśmy pod Ścianą Śmierci (między blokami 11 i 10), gdzie rozstrzelano kilkanaście tysięcy ofiar. Tam delegacja naszej szkoły złożyła wieniec kwiatów ku czci zamordowanych. Dowiedzieliśmy się, że ludzie jedli wszystko co wpadło im w ręce, by tylko zaspokoić głód. Umierali w warunkach gorszych niż traktuje się zwierzęta. Ludzie, którzy już nie chcieli dalej tak żyć rzucali się na płot elektryczny i umierali. Widzieliśmy także celę, w której umarł św. Maksymilian Maria Kolbe, oddając życie za jednego z więźniów. Ostatnim miejscem, które zwiedzaliśmy w Oświęcimiu było Auschwitz II Birkenau. Tam poznaliśmy warunki, w jakich więźniowie docierali na miejsce zagłady (kilkudniowe podróże w wagonach bez powietrza) i w jakich dbali o swoją higienę.

Wyjazd do Oświęcimia-Brzezinki był dla nas nie tylko lekcją historii, ale i doskonałą formą kształtowania świadomości o prawie człowieka do życia i godnej śmierci.

                                                                                   Zosia Malcharek kl. 3B